教室里的一头牦牛

有人说支教是一件特别美好的事情，因为可以给自己多余的爱心找到归属，还可以在一定程度上帮助那些偏远山区的孩子们看到希望，看到未来等等。

然而也有人说支教是一件非常残酷的事情，因为孩子们看到了未来的时候，未来却离他们远去了。

支教的意义在于平衡教育资源，然而这种平衡并不是系统的。

一个地方的教育资源落后，它并不能依靠着支教的部分老师来彻底改变当地的教育面貌的。

要改变当地的教育面貌，支教自然是一种选择，而另一种选择就在于系统性对于当地的教育资源进行积累和培训。

这才是解决问题的最好的办法。

今天给大家推荐的影片讲述的是支教，不过本片并不发生在国内，这是一部外国影片，有人叫要问了，外国也有支教吗？

当然，本片就发生在我们邻国不丹，这个在地图上可以找到的国家，但却没有人太去在意的国度。

本片就是《教室里的一头牦牛》，一部来自不丹的儿童电影或者说是现实电影。

乌金是一位来自不丹的年轻人，他跟所有的年轻人一样，对于未来充满着期待和梦想，然而乌金的梦想并不在不丹，而是在千里之外的澳洲。

乌金是一个老师，但他真心讨厌自己的职业，老师们在不丹属于教育部直接管辖，乌金因此经常造访教育部想要让自己的职业画上句号。

教育部对于乌金的请求很不解，但碍于他的几次造访，最终决定让他去不丹最偏远的地方任教，那里只需要上几个月的课就行，丝毫不影响他完成“梦想”。

乌金来到了这个偏远的鲁纳纳国小，这个人口不过百的村庄的小学有多偏远？

光是走路就要好几天，期间还要翻山越岭，交通极不方便的鲁纳纳地区基本上属于与世隔绝但却不是世外桃源。

乌金来到了鲁纳纳便后悔了，但碍于这里的民众们的礼遇，他最终决定教完一学期再走。

乌金的到来给了鲁纳纳一种新鲜的生气，他自己在这里也学会了当地的民歌，对应于一个喜欢唱歌的人来说，乌金这一次的旅程是值得的，但对于一个仅仅是支教的老师来说，乌金这一次的旅程却是充满遗憾的。

时间悄悄溜走后，留给乌金的时间也不多了，这一次的离别虽然大家都不舍，但对于乌金来说这可能是永别了。

他并不会为了鲁纳纳而放弃自己的梦想，同样也不会为了鲁纳纳的小孩的未来而丢掉自己的未来。

一切充满着离愁别绪，但支教的本质就是这样。

能看到这样的影片，我们总是会有一种亲切感，乌金的背后是什么，是不丹国的现状，年轻人们虽然身处这个“世界上幸福指数最高”的国家，但他们丝毫不觉得这是一件有意义的事情，这种所谓的幸福指数不过是给自己的脸上贴金的说法，并不具备实际意义。

影片不止一次提到过这个话题，每一次的回应都可谓是一种直接的讽刺。

鲁纳纳的村长对于乌金的选择不解，既然是幸福指数最高，但为何年轻人们要去外国找幸福，乌金也不解，既然幸福指数最高，那为何作为年轻人的他却要从事自己不喜欢的职业等等。

这些直接或者间接的讽刺让我们看到的是一个现状，打铁还需自身硬，自己的故事不需要别人来鉴定。

再说说本片的主题，支教一直都是一个不是很好讨论的话题，那些一心想要支教的人他们有错吗？

当然没错，任何人的热忱都不应该被辜负，而这些热忱能确实能给当地带来一些变化，然而之后呢？

教育并不是一个短促的事情，他需要的是长期的投入，这种投入并不是支教就能解决的。

乌金所在的不丹，以及不丹最偏远的地区的小学鲁纳纳就是一个例子，来到鲁纳纳的老师来了又走，走了又来，这种昙花一现的方式并不能让这里的孩子得到系统性的教育，他们需要的是一种稳定的教育且在这种稳定上有一定的延续性。

鲁纳纳确实需要外界的老师来教会这些孩子们山外的世界是什么样子，但更需要一个可以稳定的流畅的且具有延续性的教育系统来彻底的改掉这个地区的教育面貌。

乌金不过是一个支教者，支教者就如同白驹过隙一样，存在于这个教育极度落后的地区的时间非常短暂，然而鲁纳纳缺乏的不仅仅是教师，更是一种教育系统，他们缺乏的是适合自己的教师，乌金确实带着小孩子们看到了更多的外面的世界，但乌金并不属于鲁纳纳，村长可以带着村民们用真情打动任何一个支教者，但却无法改变他们不属于这个地方的根本。

鲁纳纳可以是乌金心中的痛，但也仅仅是痛，这种痛并不能改变鲁纳纳的面貌，想要彻底改变，鲁纳纳必须自己培养一批本村的教师来进行长久的教育投入，这或许才是最优途径。

……你好，再见

教室里的一头牦牛是我看的第三部不丹电影，前面两部分别是红色欲望和十字路口的猪，如果说前面那两部只能说是让我粗略了解了不丹这个国家，那么看完了这部教室里的一头牦牛后，我可以说是有点喜欢上了不丹这个神秘的国度了，这部电影我看完第一时间想直接给打9.5分，我观影十多年极少有影片我第一遍看完就能给打分打到9.5，因为我对电影真的相当的挑剔，之所以我决定给这部片打出这个分，一大原因在于这部影片的结尾，说实在的，在看到结束的前十分钟时我都笃定的以为这位年轻老师第二年春天来了会再次回到鲁纳纳继续教书，如果是那样结尾的话这电影我顶多给8分，可是结果没有，他结尾还是去了澳大利亚，去酒吧驻唱，执拗的实现了他那“最高梦想”即当一个歌手，结果只是为了生存去酒吧驻唱，然后酒吧客人也并不在意他唱的好不好听完全无视了他，唱着唱着他停下了，他拿出了一直保存着的那首写着圆满牦牛之歌的歌词的纸，深情的唱起了那首来自自己祖国的神秘之歌，然后电影就这么结束了，最后也没有他再次回到鲁纳纳的镜头，又是一个开放性结尾，从他最后唱歌来看，观众或许推测他可能后悔了，之后他可能会选择回到祖国，回到那个美丽的村子鲁纳纳继续陪伴那群可爱的孩子们？

可是谁又能说一定呢，我到更倾向另一种结尾，他安于舒适一直都选择在澳大利亚了再也没回过祖国，因为片中有暗示当老村长问他要离开不丹多久时，他不假思索的说了句我应该是再也不会回来了，一个人坚定已久的想法是不太容易被一段不一样的经历而彻底改变的，所以我更倾向于认为他再也不会回去，这就是这片我看完觉得是神片的一点，铺垫抒情了99%，最后结尾1%还是展示了现实，棒！

这是我在豆瓣上第一次为一部电影写影评，就巴拉巴拉乱写一气，主要是这部电影看完我心里的某些感情波动太强烈了 就决定写点文字记录一下，因为一部片喜欢上一个国度，这种事是很难得的，而教室里的一头牦牛这片成功让我喜欢上了那个雷龙的国度不丹，群山环绕，雾气偏偏，湛蓝的天空，清澈的溪水，淳朴的孩子们，还有他们穿的衣服太有感觉了，纯粹的神秘宗教风，而去这片让我发现了一个以前不知道的点，不丹受英国影响很重啊，稍息立正，yes sir这种桥段完全靠拢英国，很有香港的那种范，然后他们应该是全民都要学英语的 英语估计是第二外语，不然那么偏远地区的小学竟然还要教小学生学英语，还在课堂上整起了情景式英文对话，我都看懵了，最后一个点，不丹的国旗好搞笑啊，一条特别卡通的黄龙，看着一点也不严肃不政治，可能这个国家就不是那种政治性很强的国家吧，人家主打的就是一个神秘。

这个世界很大，我想把我喜欢的地方都去看看，今天，通过一部电影我喜欢上了不丹这个国家，那么，有生之年，我一定要去这个神秘的国度看看，今天这片影评作为flag，未来某天，必定实现！

一部好电影，真的意义非凡，这就是电影这个东西的强大魅力。

1、不丹是教室（ལུང་ནག་ན།，2019）原片名魯納納，是不丹西北偏遠山區的地名。

英文片名在魯納納之下，加上了「A Yak in the Classroom」，而句子裡的這一條氂牛有實指——一頭名叫布諾的牛，同時也有虛指——即故事主人公烏金。

臺灣的片名改為「不丹是教室」，意以不丹的故事教育愛鄉愛土的重要。

2、故事以人才流失開場，一名剛畢業的公費實習老師，想逃離不丹貧困荒涼的山區，到雪梨熱鬧的海岸邊實現他的歌手夢。

年輕人的心大抵如此，舉世皆然，無可厚非。

（從山區到海濱，讓我想起了2000年和學長到湖南去探訪他親戚的事，當時兩岸還沒有直航，必須中轉香港。

親戚中有一個人開車帶我們上莽山時告訴我們，政府徵收土地讓他們獲得了一筆錢得以開游泳池，而後他用賺得的第一筆錢買了那輛車，一拿到車，開了幾天幾夜一路到浙江、福建沿岸就為了看海，他說因為他一輩子沒有看過海——我想那種心情上的迫切和決定的必要性，是完全可以理解的。

）3、我想，在他年老之前，是沒有從雪梨回不丹的可能性，甚至於他可能就此移民了。

可是，電影結束得很美，當他在異鄉小酒館中，他的歌聲從流行歌曲中一轉，突然充滿了深沉的人文性，不再是翻唱覆讀，而能以氂牛之歌細述衷曲。

至此，回不回鄉只是外在的、物理性的身體的移動，再無所謂，家鄉實則已銘刻在他的心底了。

4、故事主人公因為年輕，所以對未來有憧憬；不僅如此，同時也因為年輕，對事物有真誠，不世故，也不虛應故事。

這樣「真誠」以待的特質，如高山流水的品格，貫穿了故事，從開始到結束——從對待外婆，對待長官，對待村民、朋友、教室、氂牛、自然界，也因而他才能獲得許多生命的觸動。

5、人世之間不過因緣合和，湊巧而生，像電影中師生一場，再無會面的可能，又像牧牛人的氂牛，時候到了也成為了犧牲祭品一樣；然而，一切又因有情，天地不曾荒涼。

6、補充新聞一則：https://chinese.aljazeera.net/opinions/2022/3/23/%E5%85%B3%E4%BA%8E%E5%B9%B8%E7%A6%8F%E4%B8%8E%E8%99%9A%E4%BC%AA

ང་ཚོ་བྱ་རྒོད་ཅིག་ཡིན་འོས། ང་ཚོ་ཐག་རིང་ལ་འཕུར་འོས། ང་ཚོས་ལོ་མང་པོའི་སྔོན་གྱི་མི་རབས་ཤིག་གི་ལས་དབང་དྲན་པར་འགྱུར། ང་ཚོས་ནང་སེམས་ཀྱི་རྒྱུད་སྐུད་སླར་ཡང་བདུངས་ཐུབ་པར་འགྱུར། ཕ་ཡུལ་དང་རྒྱང་རིང་གི་བར་དུ། ང་ཚོར་སྨྲ་མི་ཤེས་པའི་སྐྱོ་སྣང་གིས་ཁེངས། ཅིས་ཀྱང་སྡོད་མི་ཚུགས་པའི་སེམས་པ་འདི་ལ། གངས་རིའི་ཕང་བ་ནས་ཐོན་པའི་གླུ་སྐད་ཅིག་གིས་བྱབས་ཁྲུས་མཛད། ནམ་ཞིག་འབྲུག་མོ་ཐར་དང་ལྷན་ཅིག་འཛོམས་ན། ངས་གློག་བརྙན་འདི་ཆེས་ཐོག་མར་མོ་ལ་ལེགས་སྐྱེས་ཤིག་གི་ཚབ་ཏུ་དབུལ་སྙིང་འདོད། ངས་སྐྱོ་སྣང་གིས་ཁེངས་བའི་སེམས་ཁམས་ཤིག་བདམས། མི་ཚེ་ནི་བཀོད་སྒྲིག་ཚགས་སུ་ཆུད་པའི་ལས་དོན་ཞིག་ཡིན་མི་འོས། སྐྱོ་སྣང་གིས་ཁེངས་བའི་སེམས་ཁམས་ཤིག་འདེམས་དོན། ཅི་ཞིག་གིས་ཡིན་ནམ། ང་རང་ཆུང་དུས་ཀྱི་རྨི་ལམ་གྱིས་ཡང་ཡང་གཉིད་ལས་བསླངས་པ་མིན་ནམ། ཟི་ལིང་གི་ཁང་མིག་ཐབས་ཆག་ཅིག་ནས། ཕྱི་རོལ་གྱི་བར་སྣང་ལ་ལྟ་བཞིན་ངས་དེ་ལྟར་བསམ་བློ་བཏང་། འབྲུག་མོ་ཐར། དེ་དུས་ཁྱོད་རང་ག་པར་ཡོད་དམ། 2022/04/01 ཉིན།

不丹电影，是不是有点出其不意啊！

最近痴迷上不丹电影，公认是1999年的《高山山的世界杯》为不丹第一部电影。

听到了不免惊叹和不解：怎么可能一个国家到千禧年才开始有第一部电影呢！

难以想象。

对啊，难以想象。

在强势文化语境里生活的我们会不自觉认为电影是一个国家文化工业的标配。

但是请问，全世界近200个国家&民族，而在电影语境里有存在感的又有几个呢？

电影，作为文化辐射力的载体之一，想必只有在经济基础搭建完备的前提下才能实现，然而不丹电影总像个例外，嗯，或者说出其不意，但令人惊喜。

随后，我们初步了解一下不丹的电影历史，似乎也不难找到答案。

目前，不丹的电影人群体似乎已形成以钦哲·诺布为核心，例如此篇的导演就是钦哲·诺布作品《嘿玛嘿玛》的制片人。

不难想象，本身其电影圈就小，钦哲·诺布的副导演、执行导演在未来都有可能独立出品作品。

而钦哲·诺布是谁呢？

--全称“宗萨蒋扬钦哲仁波切”，其是不丹的藏传佛教萨迦派的喇嘛，第三世钦哲传承的主要持有人。

他集上师和电影导演双重身份，也就是说不丹的电影工业是从这个国家的高级知识分子、贵族等这群精英群体开始的，所以作品不多，但精品率高、极引人注目。

所以回到最初的问题，似乎可以看到这样的脉络：虽然在全球工业化进程中，不丹落后了（经济塌陷），但因其深厚的文化资源、以及知识精英群体投身电影工业，所以不丹电影虽然年轻却也在亚洲电影圈频放溢彩。

https://不丹那么幸福，你为什么还要出走？

回到本片子，就故事情节而言，不少朋友也说了“并不惊喜之处”，我大致也同意。

但最后乌金依然离开村庄前往澳洲追梦，我认为是不落俗套的。

不仅如此，我还认为这一步尤其精巧。

但愿我不是过度解读。

看过片子的朋友都能感受到，鲁纳纳村庄所有美好的一切，本足以留住任何人。

但乌金执意离开，离开在不丹被称之为为国家效力的教师岗位，前往地球另一边澳洲，去做流浪歌手（其外婆的说法）。

临行前，老村长含泪道“都说我们是世界上最幸福的国家，可为什么我们受过高等教育、能担起国家未来的年轻人总要到外面去寻找幸福呢？

”。

就是看到这里，我的心脏就开始炸开了。

世人都知道不丹政府发明了“国民幸福指数”，不丹也因此被称为世界上最幸福的国家（之一）。

但你仔细想想，工业化（是工业化，并没有说世俗化）是全球发展趋势，不丹在这里显然地缺位了。

所谓“国民幸福指数”不过是政府用来麻醉人民、美化自己国家工业化落后的借口罢了。

正如有人调侃道“不丹国王也知道“国民幸福指数”很蠢，但是总比被印度吞并要好啊”。

（这里还涉及到小国在大国博弈之间，夹缝生存的无奈和悲哀。

众所周知不丹一直是被印度“控制和指导”的，和我国接壤但不建交。

这一块历史zz问题，这里咱们不说了）。

回到电影再看，不丹不渴望工业化吗？

难道他们不知道”国民幸福指数“ 只是愚蠢的心理按摩吗？

廷布的年轻人也向往澳大利亚！

如雪山般纯净的心灵和笑容也拦不住不丹青年想要出走的心！

老村长道“都说我们是世界上最幸福的国家，可为什么我们受过高等教育、能担起国家未来的年轻人总要到外面去寻找幸福呢？

“国王知道答案，印度知道答案，本片的导演也知道答案。

所以，鲁纳纳的村庄再美再好，人民教师再受尊敬，青年乌金还是要去澳大利亚！

做流浪歌手也要去。

任你再宣扬“国民幸福指数”，我还是想探一探工业化潮流的温度啊。

这里，我看到了启蒙教育最美的样子再回到片子内容本身，通片用不少篇幅描述在乌金在村庄教学的经历。

我自己也有在藏区短暂教学的经历，结合经历更加觉得片子里的乡村教育，或者说启蒙教育（因大多数是小学低年级学生）非常恰当、克制、合适宜。

启蒙教育是什么呢？

教学生做好人？

激励学生成功？

为国家培养人才打基础？

我觉得都不算完整。

在高原闭塞的环境里、在孩子懵懂单纯的年纪里，道理说理大可不必教。

而在于：1. 首先，教孩子爱护自己。

如教他们讲卫生，乌金教孩子们刷牙；2.教孩子们爱护除自己以外的生灵，如人、动物、花村树木等；乌金带他们做游戏、接触自然；3.帮助孩子们打开审美大门、初建艺术感知力。

感受美，能抵御人生的苦难。

乌金带他们唱歌、跳舞、画画、看风景；4.看向外部，看向未来，激起好奇心。

保持对世界的好奇，一生都会过得有意思，乌金老师丛首都给孩子寄来的篮球、吉他、知识贴纸，已经打开了一个个求知的窗口，鲁纳纳村的孩子们已经开始看到了未来。

最后，让人落泪的是...乌金在澳洲酒吧唱着歌，这是山下世界的歌，却并没有人认真听。

乌金唱起曾经在不丹庄村学过的歌曲，他眼角有泪珠。

所以，你们觉得乌金在澳洲，他过的好吗？

正如，加入工业化浪潮之后，不丹还会”幸福“吗？

这，可能是所有不丹人的纠结。

身为教师必定会思考的问题：教育的意义是什么？

有人说过是“一棵树摇动另一棵树”、是“点燃焰火”、是“阶级固化的工具”…在《鲁娜娜》里我听到了最为触动的一句：教师是可以触碰到未来的人。

偏远闭塞如鲁娜娜，海拔4000米人口只有56人的小村庄里，一位老师的到来仿佛神迹显世，因为村民期望着他能够把九个孩子带入未来。

高原似乎都有种神秘的力量，在离天空最近的大地上人的心灵也愈发纯净。

那里的人敬畏着一切，天空、大地、雪山、牦牛、以及远来的教师。

心灵的互通永远是双向的。

无论他是否还会再回到鲁娜娜，在澳洲酒吧里唱起牦牛之歌时，我知道乌金已经被鲁娜娜改变了。

བོད་པ་ཞིག་ཡིན་ཕྱིན་ནོར་གནག་ནི་ཆ་ཡོད་རྒྱུས་ཡོད་ཅིག་ཏུ་སྣང་ངེས་ལ། ༼རེད་དེ་དེང་སང་གྲོང་ཁྱེར་ནས་འཚར་ལོངས་བྱུང་བའི་བྱིས་པ་ཚོར་མཚོན་ན་དེ་བཞིན་དུ་ཡིན་པའི་ངེས་པ་མེད༽ གང་ལྟར་ང་ཡང་ཆུང་དུས་ནས་ནོར་རྫི་བྱས་མྱོང་ཡོད་ལ། བེའུ་དང་མཉམ་དུ་རྩེད་མྱོང་ལ། བེའུ་བོར་སོང་དུས་ངུས་ཀྱང་མྱོང་། ཕན་ཚུན་ལ་མི་བཞིན་དུ་ཁ་བརྡ་ཡང་བྱས་མྱོང་། ༼དེ་དུས་ལོ་ན་ཆུང་ཞིང་ཧ་ཅང་གླེན་རྟགས་ཆེ་བས་ཡིན་ཀྱང་སྲིད་ལ། བྱིས་པ་ནི་ནི་དེ་འདྲའི་ལྷད་མེད་དྭངས་གཙང་ཞིག་ཀྱང་རེད། དེ་ནི་ཕལ་ཆེར་བྱིས་པ་ཚོའི་སེམས་ཁམས་དང་ཧ་ཅང་བསྟུན་ཤས་ཆེ་བ་ཞིག་རེད་སྙམ༽ དེ་བས་དེང་སང་འགུལ་རིས་དང་མི་དང་སྲོག་ཆགས་ཀྱི་གཏམ་རྒྱུད་བརྗོད་པའི་གློག་བརྙན་དང་བརྙན་འཕྲིན། མུ་འབྲེལ་བརྙན་འཕྲིན་སོགས་ལ་བྱིས་པ་རྣམས་ལྟ་རྒྱུ་ཧ་ཅང་དགའ་བོ་ཡོད། དེ་བས་དེང་སང་མི་དང་སྲོག་ཆགས་སྐོར་གྱི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་པའི་གསར་རྩོམ་མཁན་པོ་ཡང་ཆར་རྗེས་ཀྱི་ཤ་མོ་བརྡོལ་བ་བཞིན་བྱུང་དང་འབྱུང་བཞིན་འདུག དཔེར་ན། གློག་བརྙན་གྲགས་ཅན ༼གཡང་ཁྱིའི་གཏམ་རྒྱུད༽《忠犬八公物语》དང ༼གཡུལ་རྟ༽《战马》དང ༼མི་སྤྲ༽《金刚》རྒན་པད་ཚེ་ལགས་ཀྱི ༼ཁྱི་རྒན༽《老狗》སོགས་གློག་བརྙན་རིགས་མང་པོ་ཞིག་ཡོད་ལ། དེ་དག་གང་ཞིག་ཡིན་རུང་འདྲིས་པའི་ཁྲོད་ནས་ཕན་ཚུན་ལ་བློས་གཏོང་མི་ཐུབ་པའི་བརྩེ་བ་བརྗོད་ཅིང་། ཞོར་དུ་དྲིན་གཟོ་ཞེས་པའི་ཐ་སྙད་འདི་དང་འབྲེལ་ནས་གོང་གི་འབྲུག་རྒྱལ་ཁབ་ཀྱི་གློག་བརྙན་གསར་བ་ལུང་ནག་ན་ཞེས་པ་གླེང་བར་བྱའོ། །གཅིག ནོར་གྱིས་རྩྭ་ཐང་ནས་རྩྭ་ཟོས་ཏེ་རྩྭ་ཐང་དུ་ལྕི་བ་ཞིག་བཏང་འགྲོ གོང་གི་ཚིག་འདི་ནི་ཕལ་ཆེར་ང་དང་ཕ་ཡུལ་གཅིག་པའི་ན་མཉམ་གྲོགས་པོ་དང་རྒན་པ་ཚོའི་རྣ་ལམ་དུ་བྱང་ཡོད་ཤོས་ཆེ། འདི་ནི་ཕ་ཡུལ་གྱི་སློབ་གསོ་ལས་དོན་ལ་ཐིགས་ཁུར་བླ་ལྷག་གནང་མྱོང་བའི་མི་བུ་ལྷག་བསམ་ཅན་ཞིག་གིས་གནང་བའི་མི་ཚེ་བསླབ་བྱ་རེད། ཡིན་པ་ནི་ལོ་རེ་རང་ཡུལ་གྱི་སློབ་མ་དག་གིས་སློབ་ཆེན་ལ་རྒྱུགས་འཕྲོད་པ་དང་ཞིབ་འཇུག་སློབ་མ། འབུམ་རམས་པ། དཔེ་སྟོན་ཅན་གྱི་མི་སྣ་བཅས་ལ་གཟེངས་བསྟོད་དང་བྱ་དགའ་གནང་བའི་བྱ་འགུལ་ཅིག་ཡིན། བསླབ་བྱ་དེ་ཡང་དེ་དུས་གསུང་བ་རེད། གཙོ་བོ་ང་ཚོ་ལ་གནས་འདི་ནས་སྐྱེས་ཤིང་ས་འདི་ལ་བསྟེན་ནས་འཚར་ལོངས་བྱུང་བ་དང་། ཕ་ཡུལ་ཞེས་པ་དེ་ནམ་ཡང་མི་བརྗེད་རོགས་ཞེས་པ་དང་། ཕ་ཡུལ་བོར་ནས་མི་འགྲོ་བར་ལག་རྗེས་བཞག་པར་རེ་སྐུལ་བྱས་པ་ལོས་ཡིན། དེ་བས་དེ་ལྟར་བྱས་མ་ཐུབ་ན་ཡང་སླ་ངའི་ནང་དུ་སྐྱག་པ་མི་གཏོང་རོགས་ཞེས་རེ་སྐུལ་ཡང་བྱས་པས། དེ་འདྲ་བ་ཞིག་ཀྱང་བསྒྲུབ་མ་ཐུབ་ཚེ་ང་ཚོ་མི་རུ་སྐྱེས་རུང་དུད་འགྲོ་ལ་ཡང་མ་དོ་བ་ལོས་ཡིན། མདོར་ན། ཕ་ཤུལ་རུས་པ་གསེར་གྱིས་རྒྱན་མི་ཐུབ་རུང་། སྐྱི་བསེར་རླུང་ལ་མ་སྐུར། གཉིས། ས་རུབ་ལ་ཉེ་དུས་ནོར་རྣམས་རང་བཞིན་གྱིས་ཕྱིར་བདག་པོའི་སར་སླེབས་ཡོང་། ༼ང་རང་ལོ་ན་ཆུང་དུས་དེ་འདྲའི་དོན་དག་ལ་ཐེངས་མང་འཕྲད་མྱོང་། ཡིན་ན་ཡང་དེ་འདྲའི་སྣང་ཚུལ་གཏན་ནས་མེད་པ་ཞིག་མིན།དེ་དུས་སྡེ་བའི་ཨ་ཁུ་དང་ཨ་ནེ་ཚོས་རྫི་བོ་ངར་བ་ཞིག་རེད་ཅེས་བསྟོད་བསྔགས་བྱས་པ་ཡང་བརྗེད་རྒྱུ་མི་འདུག ཧ་ཧ་ཧ། ཡིན་ན་ཡང་དེང་སང་གི་ནོར་རྫི་ལ་ལས་དེ་འདྲ་རྩ་བ་ནས་བྱིང་མྱོང་མེད་ཅིང་དེ་འདྲཞིག་ག་ལ་ཡིན་ཟེར་ཤོས་ཆེ་ངེས། དེ་ཟེར་མཁན་ཚོ་ཕལ་ཆེར་རྫི་བོ་ངར་བ་རེ་མ་ཡིན་པས་བརླན་པ་རེད་ཨེ་ཡིན་སྙམ། ཧ་ཧ་ཧ། ཀུ་རེ་ཡིན།འདྲིས་ཆེ་ན་དུད་འགྲོ་ཡིན་མ་ཡིན་ཁྱད་པར་ཅུང་མེད་པར་ཕན་ཚུན་ལ་སྨྲ་བསམ་བརྗོད་འདས་ཀྱི་བརྩེ་བ་རེ་ཆགས་འགྲོ དེ་ནི་གོང་གི་གློག་བརྙན་ནང་གི་ནོར་བུ་དང་། དེ་མིན་ངོ་སྤྲོད་གནང་བའི་གློག་བརྙན་གཞན་དག་ལས་ཀྱང་ངེས་ཤེས་རེ་སྐྱེས་ངེས༽ ། རང་ཡུལ་གད་པ་ཡིན་རུང་སྐྱིད་ཅེས་པ་ལས་རང་ཉིད་ཆུང་འདྲིས་སུ་སོང་ཞིང་དགའ་སྐྱོ་ཆགས་སྡང་གི་ཚོར་བ་མང་པོ་ཞིག་ཕ་ཡུལ་ནས་བཞག་མྱོང་བས་དེ་ནི་བརྗེད་ཐབས་བྲལ་བ་ཞིག་ཀྱང་ཡིན་སྲིད་ལ། དེ་མིན་གཞན་ཡུལ་དེ་ཕ་ཡུལ་ལས་འགྲོ་ལམ་བདེ་ཞིང་།རྩྭ་ཆུ་འཛོམས་པ། ཁོད་ཡངས་པ་སོགས་མཛེས་སྡུག་གི་ཁེངས་བའི་ཡུལ་གྲུ་གཞན་དག་ནས་བསྡད་ཀྱང་མི་སྐྱིད་པ་ག་ལ་ཡིན། བདེ་ནི་སོར་ནིརེད། དེ་ཅུང་མི་བདེ་བ་དང་མི་སྐྱིད་པ་ཡོད་པ་མ་རེད། དེ་བས་རང་ཡུལ་གད་པ་ཡིན་རུང་སྐྱིད་ངེས་པ་དང་མིན་རུང་བདེ་ངེས་པ་ཞིག་ག་ལ་ཡིན། ཡིན་ཙང་སེམས་ཀྱིས་འདྲིས་ཤིང་ལོབས་པ་ཞིག་ཡིན་ན་དེ་བསྟུན་གྱི་སེམས་ཁམས་རེ་འབྱུང་སྲིད་པ་ཤ་སྟག་རེད། དེ་བས་དེ་ལ་བརྩེ་བ་གཏན་ནས་མི་འབྲེལ་བ་ཞིག་མིན་སྙམ། དེ་བས་ཕ་ཡུལ་ཡིན་ན། ལྷས་ར་ཡིན་ན། རང་སྡེ་རིགས་ལ་ཞེན་པ་དང་འདྲིས་ཤིང་ལོབས་པའི་བརྩེ་བ་དག་ནི་སུ་ལ་ཡོད་ཅིང་གཏན་དུ་གནས་པ་ཞིག་གོ དེ་བས་བརྩེ་བ་སུབ་ཏུ་མེད་ཅིང་ཡལ་དུ་མེད་པའི་བདེ་བ་མཆོག་ཏུ་གྱུར་བ་ཞིག་གོ །གསུམ། གློག་བརྙན་འདི་གློག་བརྙན་འདི་ལས་ང་ལ་བག་ཆགས་ཆེས་ཟབ་ཤོས་ཤིག་བཞག་པ་ནི་སྡེ་དཔོན་དང་ནོར་བུའི་བར་གྱི་གཏམ་རྒྱུད་དང་བློས་བསླངས་དེ་རེད། མདོར་ན་དྲིན་གཟོ་ཞེས་པ་དེ་རེད། འབྲུག་རྒྱལ་ཁབ་ནི་འཛམ་གླིང་གི་རྒྱལ་ཁབ་ཉིས་བརྒྱ་རྩ་གྲངས་ལྷག་དང་མི་འབོར་དུང་ཕྱུར 75 ལྷག་གི་ཁྲོད་དུ་ཆེས་བདེ་སྐྱིད་ལྡན་པའི་རྒྱལ་ཁབ་དུ་བགྲང་ན་ཡང་རྒྱལ་ཁབ་དེའི་ན་གཞོན་ཚོ་ཕྱི་རྒྱལ་དུ་འགྲོ་བར་འདོད་པ་ནི་གློག་བརྙན་འདིའི་འདྲི་དོགས་ཙམ་མ་ཟད་འབྲུག་རྒྱལ་ཁབ་དངོས་ཀྱི་གནད་དོན་གལ་ཆེ་ཞིག་མིན་པའི་ངེས་པ་གཏན་ནས་མེད། མདོར་ན་ང་ཚོས་ཀྱང་བསམ་གཞིགས་བཏང་ན་བློས་མི་དཔག་པ་ཞིག་ཡིན་པའི་ངེས་པ་མེད། བདེ་འདོད་ནི་ཐུན་མོང་ལ་མངའ་བའི་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པས། དེ་ནི་འབྲུག་རྒྱལ་ཀྱི་རྒྱལ་བོ་ཁོ་ན་དང་འཁྲབ་ཁྲིད་པ་རྡོ་རྗེ། དེ་མིན་རྫོང་སར་སོགས་ཁོ་ནས་ཤེས་འགྲོ་བ་ཞིག་ལས་གཞན་དག་གིས་མི་ཤེས་པ་ཞིག་ག་ལ་ཡིན། གང་ལྟར་བདག་གི་བསམ་ཚུལ་ལ་གློག་བརྙན་འདིའི་ཕྱི་ནང་ཅི་ལྟར་སློག་ཀྱང་བདེ་སྐྱིད་ཀྱི་ཚད་གྲངས་ཅི་ལྟར་འཇལ་ཀྱང་། མེད་དུ་མི་རུང་བ་ནི་དྲིན་ཅེས་པ་དེ་རེད། འདི་ལས་གལ་ཆེ་བ་ཞིག་གང་ནས་བལྟས་ཀྱང་མཐོང་མ་སོང་། ཡིན་ན་ཡང་མེད་ཅེས་སྨྲ་མི་ཕོད། དེ་ནི་རང་གི་བསམ་ཚུལ་ལས་འཕྲོས་ཏེ་བརྗོད་པ་ཙམ་ཡིན། ཁྱོད་ལ་ཕྱིའི་མཐུན་རྐྱེན་ཅི་ཙམ་འབྱོར་ཀྱང་ནང་སེམས་ཞི་བདེ་མ་ཡོང་ན་གློག་བརྙན་ནང་གི་དགེ་རྒན་བཞིན་ཕུགས་བསམ་དེ་མངོན་འགྱུར་བྱུང་ཡོད་ཀྱང་། ཁོས་སྔར་བཞིན་ལུང་ནག་ནའི་གཏམ་རྒྱུད་ཀྱིས་སེམས་ཁམས་གསོ་ཐབས་བྱེད་དགོས། གློག་བརྙན་གྱི་མགོ་རྩོམ་སྟངས་དང་མཇུག་སྟངས་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། ཕ་ཡུལ་ནས་མི་འདུག་པར་ཕྱི་རྒྱལ་དུ་འགྲོ་འདོད་པ་དང་། ཕྱི་རྒྱལ་ནས་སླར་ཡང་རང་རྒྱལ་གྱི་ལུང་ནག་ན་དྲན་པ། མདོར་ན་ཡིག་ཚོགས་མང་འགྲོ་བས་དྲིན་གྱི་འཇིག་རྟེན་དུ་རྟོགས་ན་ད་གཟོད་ཕྱི་ནང་འཆམ་མཐུན་དང་ཡོད་ཚད་བདེ་འབྱུང་ངོ་།།དེ་བཞིན་ཡོང་བའི་བཀྲ་ཤིས་ཀྱིས་མཇུག་བསྡུ་བའོ།། བཀྲ་ཤིས་བདེ་ལེགས།

金刚 (2005)8.02005 / 新西兰 美国 德国 / 动作 奇幻 冒险 / 彼得·杰克逊 / 安迪·瑟金斯 娜奥米·沃茨

战马 (2011)8.22011 / 美国 / 剧情 战争 / 史蒂文·斯皮尔伯格 / 杰瑞米·艾文 彼得·穆兰

老狗 (2011)7.72011 / 中国大陆 / 剧情 / 万玛才旦 / 洛杰 旦正措

忠犬八公物语 (1987)9.21987 / 日本 / 剧情 / 神山征二郎 / 仲代达矢 八千草薰

大多去支教的人是理想主义者，渴望去改别他乡他人，但片中的小伙子是个自我意识浓烈追求个性自由的家伙，仙丽纯净的雪村给了他一通美妙洗涤，想象之外天地间存在很多敬畏和更多奇好的维度。

孩子们说的触碰未来让主人公怀疑自己设定的人生场景……但最终还是挣脱不出理性思维的束缚，只有把歌和牦牛留在远方

在看本片之前，我看过主旋律藏地电影《藏草青青》（2021），故事讲述来自北京的支教老师韩松到藏区支教，克服种种困难，留在藏区，收获爱情成了家，育化了一代又一代学生，最后过劳早逝，永远留在了西藏。

很相似的两个故事，所以看本片时会不停地在心里比较。

我年轻时，醉心于藏区壮丽的景色，曾用双脚丈量过、用心感受过云南、青海、西藏多地的藏区风格和藏族文化，观看本片时，勾起好多回忆，同拼一部车的藏族老乡们，每过一个垭口，都会递给我一小叠印有经文的彩纸，示范给我看如何抛向天空，让风将经文诵出，福泽众生。

回到本片，于进入鲁纳纳的最后一个垭口，村民为男主角准备好了祈福的玛尼石。

村里擅长歌唱的女孩，每日用歌声供养众生和天地山川神明。

还有那个班长小女孩，每日帮奶奶收集松柏枝条是用来煨桑的（松柏桑枝烧着后灭明火，会有白色的好闻的烟升起，这也是一种供养）他们供养，他们祈福，然而他们并不是为自己祈福，他们为的是芸芸众生。

在气候极端恶劣的高海拔生存环境里，缺医少药。

暴雪、泥石流、野兽、疾病，等等因素都会在极短的时间内夺走一个人的生命。

总看见一些嘲笑藏民迷信的评论，评论者有没有想过，相信轮回和转世承愿再来、信仰神明并为众生祈福，是他们与环境、与亲友、与自己相处的最好方式？

在青稞绿了又黄的年年往复里，不是谁都有幸能走出那大半年里被白雪覆盖的十万大山。

唯有信仰和博爱，助他们勇敢、平和地趟过生命的无常之河，听潺潺溪水，唱嘹亮歌声，与所爱之人尽情相爱，无惧生命突如其来的戛然而止，因为在他们的信仰里，亲人、爱人、相伴的猫狗牲畜，都会转世再来，生命的终点，也是灵魂再出发的起点。

影片的最后，男主角如愿以偿地去了大洋彼岸，在温暖而喧嚣的海边酒吧里驻唱，这是否是他最终选择的生活呢？

我们不得而知，影片的结局是开放式的。

藏草青青的韩老师留下来的选择，是一种选择。

本片去澳大利亚的男主角的选择，也是一种选择。

选择就是选择，没有办法开天眼预知“对错”和“凶吉”。

趟过生命的无常之河到达彼岸，只有牦牛自己，才知道自己是不是一头圆满的牦牛。

—————补充一个小见闻，也和本片情节有关，女孩说用随机落下的索套选择被宰的牦牛。

而在进梅里雪山雨崩村的骡马租赁点，藏民们也是这么做的，游客在排队，被雇佣的骡马也在排队，排到哪匹是哪匹，不能挑选。

这么一来就会出现胖人重物骑瘦小骡马的情况。

我很不解，请教当地藏民，他告诉我，如果胖人重物都选壮骡子，那壮的骡子一定最快累死，这样更不公平....你们看，在第三极生活的人们遍尝无常之苦，却也用无常启迪出的智慧，世世代代，生活下去。

看完这片觉得非常有意思，先介绍下这个国家不丹：位于喜马拉雅山脉东段南坡，其东、北、西三面与中国接壤，南部与印度交界，为内陆国。

北部山区气候寒冷。

可就这么一个小小国家，在影片里多次提及，国民幸福总值排世界第一！

我其实不在明白这个国民幸福总值是如何计算出来的，通俗的讲就是人们过得很幸福的意思吧。

可电影里表现出的并非如此，主角是个人民教师，可没干多久就不想干了，教师嘛杂事一大堆，自由度也极低，压力极大（最近郑州23岁女教师事件反响极大）然后这家伙就不干了。

有意思的是，和我们这一样，任职时都是签过合约的，也就是说不能立刻辞职，然后教育部安排他去全国这偏远荒凉的一个小学支教最后一年。

接着影片就有些俗套的成为艰苦支教类型的片子了。

但结尾说实话我挺喜欢，这位老师被校长、老师、学生、村民所感动，但最终依然拒绝了他们的请求，去了国外找寻自己心中的梦想，结束时讲他在酒吧当驻唱。

我觉得这个结尾不俗套，不死磕煽情，不拔高立意，追求自己的心中的生活才是最善待自己的方式，人的一生很渺小，能开心过完足矣了。